Οι κανόνες ασφαλείας της F1 (1990-1999)
Τη δεκαετία του 1990 η F1 είναι πλέον αρκετά ώριμη και μετά από κάποια συγκλονιστικά ατυχήματα, οι κανονισμοί ασφαλείας έχουν γίνει πολύ πιο αυστηροί απ’ ότι στο παρελθόν. Η εξέλιξη τους όμως δεν σταματάει.
– Το 1990 τα μονοθέσια αποκτούν μεγαλύτερους πλευρικούς καθρέπτες ενώ το αποσπώμενο τιμόνι και τα σωστικά σεμινάρια έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα.
– Το 1992 κάνει την εμφάνιση του το γνωστό πλέον Safety Car ενώ παράλληλα τα crash tests γίνονται αυστηρότερα.
– Το 1993 τα οχήματα διαμορφώνονται ώστε να προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια στους πιλότους. Η περιοχή προστασίας του κεφαλιού των πιλότων αυξάνεται και ταυτόχρονα μειώνεται το μέγεθος του τιμονιού προφανώς για λόγους γρηγορότερης εξόδου από το μονοθέσιο. Στο στόχαστρο της FIA μπαίνουν πλέον και τα καύσιμα με απαγορεύσεις σε διάφορα μείγματα που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα.
– Το 1994 τα πληρώματα ανεφοδιασμού φορούν υποχρεωτικά αντιπυρικές φόρμες. Η νέα τεχνολογία δεν είναι ευπρόσδεκτη στο πρωτάθλημα. Traction control, ABS, υποβοηθούμενα φρένα και αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων απαγορεύονται από τη FIA, η οποία την ίδια χρονιά εντοπίζει τις 27 πιο επικίνδυνες στροφές του πρωταθλήματος και προσπαθεί να τις κάνει πιο ασφαλείς.
– Το 1995 εμφανίζονται τα πλευρικά crash tests. Τα κριτήρια για να μπορέσει κάποιος να αποκτήσει την άδεια οδήγησης F1 γίνονται αυστηρότερα.
– Το 1997 τα μονοθέσια αποκτούν το δικό τους μαύρο κουτί. Σκοπός της FIA είναι να έχει περισσότερα δεδομένα προς ανάλυση σε περίπτωση ατυχήματος.
– Το 1998 τα οχήματα γίνονται στενότερα κατά 0,2m αλλά ταυτόχρονα μεγαλώνει εσωτερικά το πιλοτήριο. Οι οδηγοί θα πρέπει πλέον να μπορούν να αφαιρέσουν το τιμόνι, να βγουν από το μονοθέσιο και να ξανατοποθετήσουν το τιμόνι στη θέση του σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα.
– Το 1999 η FIA διασφαλίζει ότι σε περίπτωση ατυχήματος, οι τροχοί δεν θα αποκολληθούν απο το όχημα προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Ο ιατρικός εξοπλισμός κάθε πίστας ανέρχεται υποχρεωτικά σε 4 σωστικά οχήματα.
